dizilerde filmlerde vardır ya uzun uzun bakışmalar (özellikle sevdiceklerin arasında) işte öyle birbirine baktığında ya da yakınında olduğunda anlaşabildiğin sözcüklere hiç gerek duymadan konuşmadan bir anlaşma biçimi olsun istiyorum. böylelikle gereksiz kelimelerden arınmış saflaştırılmış bir muhabbet oluşurdu insanların arasında. kimse kimseden hiç bişeyi saklayamazdı herkes şeffaf olurdu.
belki saçma gelecek ama her insanın konuşma esnasında belli kodları var bence. demek istediği, ima ettiği, demek istemediği halde dediği, kendini başkası gibi gösterip çarpıttığı.. ben bu fazlalıklar arasında boğuluyorum. kendim yapmadığımdan değil her zaman dürüst değilim kabul ediyorum ama daha düz insanlar olsak daha kolaylaşırdı herşey sanki. hiçbir çarptırma olmadan direkt anlaşsak..
zaten kelimelerin çıkış noktalarına da takığım hep küçüklüğümden beri. o kadar saçma bi şekilde bunun ismi neden bu, buna niye böyle demişler gibi düşüncelerim var ki çok ilkelce düz mantık yürüterek ortaya attığım, kendimi bile bıktırdığım.
neyse işte kelimeler olmasaydı biz de telepati gibi bi yöntemle direkt karşımızdaki anlasaydık, iyi kötü niyeti sezebilseydik, gerçekleri çıkartabilseydik ortaya bence hayat katlanılması zor ama anlaşması çok daha kolay bir yer olurdu.
